ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ

Όταν βλέπουμε τη λέξη θηλασμός, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μας, και αυτό που συνήθως διαβάζουμε είναι τα οφέλη του και το πόσο σημαντικό είναι για το μωρό. Υπάρχει, βέβαια, και μια άλλη του πτυχή, που οι γυναίκες συνήθως δεν ακούνε ή δεν λένε.

Θα ήθελα, λοιπόν, να μοιραστώ την δική μου εμπειρία με τον θηλασμό. Σαν νέα μαμά, και πρώτη φορά μαμά, περίμενα με ανυπομονησία να γεννήσω και να ζήσω με το μωρό μου όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα και τις στιγμές που διάβαζα σε πολλά βιβλία και μου έλεγαν άλλες μαμάδες. Για προσωπικούς λόγους γέννησα με καισαρική και η διαδικασία του θηλασμού άργησε περισσότερο να ξεκινήσει από ότι με τον φυσιολογικό τοκετό. Δυσκολεύτηκα από την αρχή από την πρώτη μέρα. Δυσκολευόμουν να κρατήσω το μωρό και έβλεπα παράλληλα ότι δεν έχω γάλα [το πρωτόγαλα]και στεναχωριόμουν και αυτό δυσκόλευε περισσότερο την διαδικασία. Οι μαίες μου έλεγαν μην ανησυχείς θα έρθει σιγά σιγά και όταν αναγκάστηκαν να του δώσουν συμπλήρωμα στο νοσοκομείο επειδή ανέβασε ίκτερο και δεν ενυδατωνόταν ήταν η πρώτη φορά που ήρθα αντιμέτωπη με το αίσθημα της ανεπάρκειας. Πηγαίνοντας στο σπίτι ήμασταν τα δύο μας χωρίς ιατρική βοήθεια. Κάθε μέρα προσπαθούσα να θηλάσω και έβλεπα ότι δεν έχω γάλα και το παιδί όλο έκλαιγε και πεινούσε. Του έδινε βέβαια και συμπλήρωμα αλλά έχοντας την πληροφορία το πόσο σημαντικός είναι ο θηλασμός και το ότι εγώ δεν μπορούσα να προσφέρω στο παιδί μου το πιο σημαντικό, στεναχωριόμουν, έκλαιγα, ένιωθα ανήμπορη και ανεπαρκής . Κάθε μέρα που περνούσε είχα πάθει ’’ψύχωση’’ με το γάλα και το πόσο ανεπαρκής μητέρα είμαι. Έκανα ότι μου λέγανε και ότι διάβαζα για να έχω γάλα, αυτό το άγχος κάθε μέρα μεγάλωνε και μεγάλωνε. Ο πρώτος μήνας ήταν πολύ δύσκολος για μένα και εκνευριζόμουν με τον οποιονδήποτε προσπαθούσε να με ηρεμήσει και να με καθησυχάσει. Σκεφτόμουν καλά δεν ξέρεις πόσο σημαντικός είναι ο θηλασμός, γιατί μου λες να ηρεμήσω. Ήθελα να θηλάσω το παιδί μου, όπως έκαναν άλλες μαμάδες και είναι αστείο αν σκεφτείς ότι δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι δεν συγκρίνομαι μαζί τους, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα είχα κολλήσει τόσο πολύ και ένιωθα όλο και πιο ανεπαρκής μαμά.

Αυτό που με “ξύπνησε” ήταν η μητέρα μου, λέγοντας μου «προτιμάς να κλαις και να στεναχωριέσαι και να χάνεις τις στιγμές με το μωρό σου, μόνο και μόνο επειδή δεν έχεις τόσο γάλα» και λέω με ξύπνησε γιατί ήμουν σαν υπνωτισμένη με όλο αυτό. Αυτή η φράση εκείνη την στιγμή λειτούργησε θεραπευτικά, ίσως αυτό είχα ανάγκη να ακούσω πόσα άλλα χάνω και δεν κερδίζω μένοντας σε αυτήν την επαναλαμβανομένη για μένα καθημερινότητα σκεπτόμενη τον θηλασμό και την ανεπάρκεια στο μυαλό μου. Συνειδητοποίησα ότι χάνω τόσες όμορφες στιγμές με το μωράκι μου και αντί να του δώσω όλοι την αγάπη που βίωνα εκείνη την περίοδο και να μοιραστώ όλα αυτά τα όμορφά συναισθήματα που ένιωθα εγώ είχα κολλήσει με το ποσό ικανή ή ανίκανη μητέρα ήμουν. Σταμάτησα να σκέφτομαι τον θηλασμό και αποδέχτηκα ότι ο μικρούλης μου θα μεγαλώσει με συμπληρώματα γάλακτος και θα είναι υγιής. Αυτό που χρειαζόταν ήταν η αγάπη μου και όχι το γάλα μου και αυτό που χρειαζόμουν εγώ ήταν να τον νιώθω στην αγκαλιά μου και να τον βλέπω να μεγαλώνει μέρα με την μέρα και να τον απολαμβάνω όλα αυτά το όμορφα και καινούρια συναισθήματα που ένιωθα. Θέλω να πω σε όλες τις καινούριες μητέρες ότι ο θηλασμός δεν τις κάνει ανεπαρκείς αν δεν μπορέσουν να θηλάσουν ή αν δεν επιλέξουν να θηλάσουν. Ξέρουμε όλοι τα οφέλη του αλλά δεν είναι το πιο σημαντικό. Η αγάπη, η τρυφερότητα και οι αγκαλιές είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται ένα μωρό αλλά και η νέα μαμά.