Με την Παγκόσμια Ημέρα των Ανδρών να πλησιάζει, αποφασίσαμε πως θα ήταν μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε για το θέμα της βίας κατά των ανδρών. Αυτό το συγκεκριμένο θέμα δεν αναφέρεται ή συζητιέται αρκετά, ειδικά από τα μέσα ενημέρωσης, και υπάρχουν αρκετοί λόγοι που συμβαίνει αυτό. Η πηγή αυτού του προβλήματος έγκειται στην κουλτούρα της κοινωνίας μας σχετικά με τις αντρικές προσδοκίες που κάνει τους περισσότερους άντρες να υποδηλώνουν τις εμπειρίες βίας από γυναίκες εναντίον τους. Οι περισσότεροι άντρες που είναι θύματα γυναικείας βίας δεν θα αναφέρουν τα περιστατικά αυτά στις αρμόδιες αρχές ή δεν θα τα μοιραστούν με φίλους και συγγενείς, λόγω των ταμπού, φόβου μήπως παρεξηγηθούν και δεν γίνουν πιστευτοί ή ακόμα και γελοιοποιηθούν, ακριβώς λόγω της κουλτούρας που προαναφέρθηκε. Αλλά γιατί ακριβώς συμβαίνει  αυτό;

Οι άνδρες που έχουν υποστεί βία έρχονται σε αντίθεση με τις κοινωνικές αντιλήψεις για τον ρόλο του ανδρικού φύλου, λόγω του στερεότυπου ότι οι άνδρες είναι σωματικά και ψυχικά ισχυρότεροι, θεωρώντας τους σύμφωνα με αυτή τη νοοτροπία, μη επιρρεπείς σε σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση, και αυτό είναι εξαιρετικά προβληματικό. Τους κάνει να μην θέλουν να αναφέρουν την κακοποίησή τους, φοβούμενοι ότι θα απορριφθούν από την κοινωνία και μη θέλοντας να αντιμετωπίσουν τη ντροπή του να μην θεωρούνται «πραγματικοί άντρες», μια λανθασμένη άποψη που έχει “ριζωθεί” στο μυαλό τους από την παιδική ηλικία, όπως και οι πεποιθήσεις πως «Οι άντρες δεν κλαίνε» και ότι πρέπει να είναι πάντα σκληροί και να μην δείχνουν ποτέ συναισθήματα. Αυτό συνδέεται άμεσα με το γεγονός πώς η κοινωνία βλέπει το να μιλάμε για τις αρνητικές εμπειρίες και τα συναισθήματά μας, σημάδι αδυναμίας και αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.

Λόγω αυτής της εικόνας που έχει η κοινωνία για τους άνδρες, υπάρχει επίσης μια πολύ μεγάλη διαφορά όσον αφορά τα περιστατικά βίας που καταγγέλλονται από τρίτα άτομα, καθώς μελέτες έχουν δείξει ότι τα βίαια περιστατικά κατά των γυναικών είναι κατά το ένα τρίτο πιο πιθανό να καταγγελθούν στην αστυνομία σε σύγκριση με εκείνα κατά των ανδρών και αυτό μας δίνει μια σοκαριστική εικόνα για το πώς αντιμετωπίζεται η βία κατά των ανδρών από το ευρύ κοινό. Η κοινωνία πρέπει να ανταποκρίνεται στην κακοποίηση και τη βία κατά των ανδρών με τον ίδιο τρόπο όπως με τις γυναίκες και οι άνδρες θα πρέπει να μπορούν να μιλούν ελεύθερα για την κακοποίησή τους (και τα συναισθήματά τους γενικότερα) χωρίς να τους υποτιμούν ή να τους κάνουν να νιώθουν ντροπή με αποτέλεσμα να τους οδηγούν στην σιωπή. Όλοι μας οφείλουμε να ενημερωθούμε πάνω σε αυτό το θέμα και να σπάσουν τα προβληματικά και ελαττωματικά στερεότυπα που μας έχει βάλει η κοινωνία, γιατί όλοι αξίζουν να μιλήσουν χωρίς τον φόβο ότι θα υπάρξουν συνέπειες και να νιώσουν πως κάποιος τους καταλαβαίνει. Κάθε άνθρωπος αξίζει μια ευκαιρία να μοιραστεί ελεύθερα την εμπειρία του και να λάβει τη βοήθεια που χρειάζεται για να ξεπεράσει κάτι που του συνέβη. Η κακοποίηση είναι κακοποίηση ανεξαρτήτως φύλου.