Η σχέση μητέρας και βρέφους

Έχει υποστηριχθεί ότι το πρώτο τραύμα που βιώνει ένας άνθρωπος είναι η γέννηση του, η εγκατάλειψη δηλαδή του χώρου ήτοι της μήτρας, όπου αναπτύχθηκε για εννέα μήνες και η «βίαιη» εισαγωγή του στον έξω κόσμο. Η μητέρα αποτελεί συνήθως το πρώτο άτομο στο οποίο προσκολλάται το μωρό. Είναι η ασφαλής του βάση. Ξεκινώντας από εκείνην, όντας στην αρχή ένα μαζί της θα αρχίσει σταδιακά να εξερευνά τον κόσμο. Η μητρική ευαισθησία στα εμβρυικά σημάδια και τις ανάγκες είναι πάρα πολύ σημαντική και απαραίτητη για να επιτευχθεί αυτό το αίσθημα ασφάλειας, αποδοχής, αγάπης και ζεστασιάς. Το ίδιο το βλέμμα χρειάζεται να είναι στοργικό καθώς το μωρό καθρεφτίζεται στα μάτια της μητέρας. Το νεογνό έχει ανάγκη ένα δεσμό στοργής και αυτή η προσκόλληση που προκύπτει αναπόφευκτα είναι μία αμοιβαία σχέση ως αποτέλεσμα μακροχρόνιων αλληλεπιδράσεων που ξεκινούν από τη νηπιακή ηλικία. Στην αρχή η αλληλεπίδραση με το μωρό έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: το μωρό δε δύναται να μιλήσει. Για τη σχέση λοιπόν αυτή η μητέρα μπορεί μονάχα να ανατρέξει στο πώς ήταν με την «εγγύτητα» σε όλη της τη ζωή ως τότε. Στην προσπάθειά της να σχετιστεί με το μωρό της θα κληθεί να επιστρατεύσει την ικανότητά της για αγάπη, σύνδεση και μοίρασμα ακόμη κι όταν ο άλλος δε μπορεί να ανταποκριθεί. Μέσω αυτού επανεξετάζει ένα κομμάτι της, το πώς δηλαδή η ίδια σχετίζεται. Η αγάπη επιπροσθέτως είναι ανάγκη αρχέγονη. Εάν ένα παιδί βιώνει έναν γονέα που το παραμελεί και το απορρίπτει με διάφορους τρόπους τότε η προσκόλληση χαρακτηρίζεται ως ανασφαλής και αυτό έχει αντίκτυπο σε όλη την πορεία της ζωής του ατόμου. Ένα από τα πιο συνήθη παραδείγματα είναι ότι το παιδί λόγω της απόρριψης που βιώνει και των αρνητικών συναισθημάτων που νιώθει αργότερα θα αναπτύξει πολύ έντονο το αίσθημα του άγχους και του φόβου. Θα είναι το πρώτο συναίσθημα που θα του γεννάται με το παραμικρό συναίσθημα που θα ξεκινά ένα συναισθηματικό ταξίδι πίσω στην αμυγδαλή και πίσω σε αυτό το προλεκτικό στάδιο ανάπτυξής του κατά το οποίο η μητέρα μπορεί συναισθηματικά να ήταν μη διαθέσιμη, κακοποιητική ή εν γένει το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε. Στον αντίποδα άνθρωποι που βίωσαν θετικά συναισθήματα στην αγκαλιά της μητέρας του στα πρώτα στάδια της ζωής τους, οριοθέτηση και αγάπη στην οικογενειακή κοιτίδα είναι πιο πιθανό αργότερα να ζουν γεμάτα αυτοπεποίθηση ατενίζοντας το μέλλον με σιγουριά και εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και στους γύρω τους.